De afgelopen periode was écht een struggle. Mijn ouders en ik moesten verhuizen. Tijdelijk. Omdat ons huis gerenoveerd moest worden. En dat was ook zeker nodig.
Maar ik weet zeker dat NIEMAND vrolijk wordt van een huis leeg halen. Een huis met héél véél spullen. En de afgelopen weken werd pas duidelijk wat voor troep er nog in huis was.
Dingen die gewoon helemaal niet meer bruikbaar zijn. Spullen die op zolder stof aan het vangen waren. Hieronder een aantal voorbeelden:
- Oude meubels
- Dozen en zakken vol kleding
- Cassette- en videospelers
- Oude computers
- Zakken vol cassettes, videobanden, dvd’s en cd’s
- Servies en bestek
- Dozen en zakken vol oude boeken
- EN. NOG. VEEL. MEER!
Allemaal dingen die mijn ouders de afgelopen jaren hebben gekocht, maar waar nooit meer naar omgekeken werd. En dus moest dat nu onder enorme tijdsdruk opgeruimd worden. Niet leuk! Maar het heeft me wel een aantal dingen doen beseffen.
1) Ik wil zelf NOOIT iets verzamelen.
Hoe minder fysieke producten, hoe beter denk ik nu! Daarom ga ik nooit fysieke producten sparen. En denk ik wel een paar keer na voordat ik bepaalde dingen aanschaf. Cd’s? Videogames? Concertkaartjes? Zo snel mogelijk proberen kwijt te raken als ik er zelf klaar mee ben.
Om gelijk in actie over te gaan, heb ik al mijn PS2 games en een aantal PS3 spellen ingeleverd bij Game Mania. Hier kreeg ik bizar weinig geld voor terug, maar ik moest er nou eenmaal vanaf. Omdat ik voor mijn PlayStation 3 wel wat meer wilde dan dat de winkel ervoor bood, staat deze op Marktplaats te koop.
2) Ik hecht (te?) weinig belang aan herinneringen.
Tijdens het opruimen dacht ik best vaak dat bepaalde spullen wel weg konden. “Kan dat niet weg?” “Wat moet je er nog mee?” Maar af en toe zeiden mijn ouders dat het sentimentele waarde had. In sommige gevallen twijfelde ik hieraan.
Hierdoor kwam ik erachter dat ik eigenlijk bizar weinig waarde hecht aan herinneringen. Een oude tekening van mezelf die ik had gemaakt in groep 4 mocht van mij bijvoorbeeld best weg. Is dat erg? Of zijn mijn ouders hier te romantisch over?
3) Als ik het huis uit ga, zijn er genoeg spullen die ik kan meenemen.
Ooit moet ik het ouderlijke nest verlaten. Als het moment daar is, hoef ik me in ieder geval niet druk te maken om bijvoorbeeld servies, bestek en gereedschappen. Lucky me haha. Mijn ouders hebben hier namelijk meer dan genoeg van.
Héél véél spullen hebben, is daarom ook niet altijd negatief. Maar als het binnen een bepaald tijdsbestek opgeruimd moet worden is dat wel even heftig. Gelukkig kun je van elke zware periode iets leren en ik hoop dat met bovenstaande weer te hebben aangetoond.